Po I wojnie światowej 28 czerwca 1919 roku miał miejsce pokój w Wersalu (pokój paryski). Najważniejsze tam decyzje podejmowało zgromadzenie plenarne, czyli wszyscy delegaci państw uczestniczących w spotkaniu, które jednak rzadko miało miejsce, a prace prowadzono w mniejszych komisjach problemowych. Porządkiem obrad zgromadzenia oraz komisji kierowała Rada Najwyższa Konferencji Pokojowej, złożona z szefów państw i ministrów spraw zagranicznych państw zwycięskich: Francji, Włoch, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Japonii. Najważniejsze decyzje podejmowali jedynie przywódcy trzech krajów: prezydent USA Thomas Wilson, premier Francji Georges Clemenceau i szef rządu brytyjskiego David Lloyd George. Japończyków nie obchodziły europejskie problem, a potencjał militarny i ekonomiczny Włoch nie dorównywał potędze pozostałych trzech mocarstw i ich znaczenie było nikłe. Aczkolwiek do przedstawicieli Wielkiej Czwórki zaliczał się również premier Włoch Vittorio Orlando (prócz niego wymienieni wcześniej przedstawiciele Wielkiej Brytanii, Francji i USA)
