Mianowanie Mussoliniego na szefa nowego rządu otworzyło drogę do wprowadzenia totalitaryzmu, czyli systemu kontrolującego obywateli, z silną władzą centralną. Mussolini zaczął zdobywać większe zaufanie społeczne dzięki wzmocnieniu Włoch na arenie międzynarodowej. Doprowadził m. in. do aneksji Rijeki czy inwazję na grecką wyspę Korfu. W 1923 r. powołał Wielką Radę Faszystowską – nowy ośrodek władzy, niezależny od parlamentu i króla. Benito Mussolini wprowadził zmiany w normach wyborczych dzięki czemu jego partia zyskała więcej mandatów. 1924 r. zamordowano czołowego krytyka Mussoliniego Matteottiego, co ułatwiło przejęcie władzy przez faszystów, gdyż opozycja oskarżyła za te zabójstwo faszystów i w proteście większość ugrupowań socjalistycznych i liberalnych opuściła parlament. Ta sytuacja oraz przeprowadzone reformy pozwoliły Mussoliniemu zdobyć większość w wyborach w 1924 r. W 1925 roku przejął on tytuł Duce oraz skupił w swoim ręku pełnię władzy. Ustrój monarchiczny oraz niektóre instytucje demokratyczne zostały zachowane, ale miały one jedynie charakter fasadowy. W 1926 r. doszło do próby zamachu na Mussoliniego. Pod pretekstem walki z terroryzmem politycznym wprowadzono ustawodawstwo wyjątkowe. Na jego postawie; zlikwidowano partie opozycyjne i związki zawodowe; zakazano strajków; wprowadzono przymus pracy; zniesiono wolność słowa i wprowadzono cenzurę; uchylono niezawisłość sądów; wprowadzono terror tajnej policji politycznej; scentralizowano władzę w ręku Duce. Wraz z tymi zmianami doszły reformy dot. gospodarki, które poprawiły warunki materialne Włoch. Wdrożono m. in. program robót publicznych a także rozwój przemysłu ciężkiego i modernizację rolnictwa. Pojawiły się nowe miejsca pracy, dzięki czemu bezrobocie zostało zlikwidowane oraz rozbudowany został system zabezpieczeń społecznych. Faszyści promowali idee korporacjonizmu, czyli tworzenia przymusowych organizacji zrzeszających pracowników i pracodawców. Zadaniem tych organizacji było wyeliminowanie sporów w zakładach pracy, nie przeprowadzono jednak wcześniej zapowiadanej nacjonalizacji przedsiębiorstw. Prócz reform, faszyści we Włoszech zdobywali też głównie z propagandy. Dodatkowo tworzono dziecięce i młodzieżowe organizacje, gdzie kształtowano ich członkom idee faszystowskie.
