Imperium Osmańskie prowadziło politykę ekspansyjną, przez co kolejne państwa na przestrzeni lat były najeżdżane i podbijane przez sułtanat turecki. Turcy zajmują węgierską część Austro-Węgier w wyniku powstania antyhabsburskiego na terytorium dzisiejszej Słowacji. Po tych wydarzeniach turecki dwór (Porta) planuje kolejną wielką wyprawę wojenną. Dwór austriacki z Leopoldem I zaniepokojony możliwym zagrożeniem zwrócił się do Polski o pomoc. 16 lipca 1683 r. posłaniec przybył do Rzeczypospolitej z prośbą o odsiecz. 18 lipca Jan III Sobieski ruszył z całym dworem do Krakowa. W trakcie drogi wstąpił na Jasną Górę. Król Polski spod Krakowa zebrał ok. 27 tyś wojsk koronnych i nie czekając na Litwinów wyruszył 29 lipca na odsiecz Wiedniowi. Wojska dotarłszy pod Wiedeń zajęli skraj Lasu Wiedeńskiego i po wcześniejszych zwiadach, o godzinie 18 Jan III Sobieski dał znak do rozpoczęcia szturmu. Osmanowie nie wytrzymali dynamiki szarży. Tureckie wojska pod naporem sił koronnych rozpadła się i była zmuszona do odwrotu. Bitwa trwała 12 godzin, Sobieski po przejęciu obozu zatrzymał wojska, gdyż wypełnił zakładany mu cel – oswobodzenie Wiednia. Zwycięstwo pod Wiedniem ocaliło nie tylko Austriacką stolicę, ale również uciszyło turecką agresje w Europie.
