Był synem dość zamożnego furmana wiejskiego Jefima z Pokrowskoje i jego żony Anny. W rodzinnej wsi miał złą opinię; nie chodził do szkoły i zanim osiągnął wiek dojrzały był już znany ze skłonności do dziewcząt, alkoholu i tytoniu. W 1893, prawdopodobnie pod wpływem pustelnika Makarego, którego uważał za swego przewodnika duchowego, Rasputin udał się na pielgrzymkę do zespołu klasztornego na górze Athos w Grecji – centrum ortodoksyjnego prawosławia. Dopiero tam rozpoczął edukację teologiczną, przysłuchując się dyskusjom zakonników kościoła. Zapamiętał z nich fragmenty z Pisma Św. i pism Ojców Kościoła. Sam nigdy nie czytał tych dzieł i do końca życia pozostał właściwie półanalfabetą. Regularnie uczestniczył on w nabożeństwach cerkiewnych, jak też prowadził przykładne życie męża i ojca; pomimo to był szykanowany przez miejscowe władze administracyjne i cerkiewne. W 1903 rozpoczął „wielką wędrówkę”, aby szukać protekcji w znanych ośrodkach rosyjskiego prawosławia. Trafił do Petersburga gdzie dzięki wstawiennictwu archimandryty spotkał się z rektorem Akademii Duchownej – A następnie archimandrytą Teofanem, który zaofiarował mu mieszkanie w swojej celi klasztornej, wkrótce jednak dotarły do Petersburga pogłoski przedstawiające go jako oszusta i rozpustnika. „Opiekunowie” namówili go do opuszczenia na pewien czas miasta. W marcu 1905 powrócił do Akademii Duchownej w Petersburgu. 14 listopada 1905 zaprezentowano Rasputina na dworze carskim. Był to trudny okres dla rodziny carskiej; samodzierżawny tron zmuszony został, pod presją wydarzeń rewolucyjnych, do znacznych ustępstw na rzecz poddanych, a jedyny syn Mikołaja II – Aleksy, był chory na hemofilię. Jego matka – caryca Aleksandra Fiodorowna robiła co mogła, by go z niej wyleczyć i w końcu usłyszała o popie mieszkającym na Syberii – rzeczonym Grigoriju Rasputinie. Rasputin, jak mówił, był uzdrowicielem i kilka razy udało mu się zatamować krwotok młodego carewicza. Carowa uhonorowała go za to specjalnym miejscem na dworze carskim. W związku z tym mógł bez przeszkód przebywać w otoczeniu cara. Po paru miesiącach miał znaczący wpływ na sprawy polityczne Rosji – między innymi doprowadził do dymisji krewnego cara z wysokiej rangi dowódcy wojskowego. Rasputin padł ofiarą zamachu, a na jego pogrzebie pojawiła się rodzina carska. Po zdobyciu władzy przez bolszewików jego ciało wykopano i spalono na stosie.
