Rosyjski polityk i parlamentarzysta. Był synem nauczyciela i dyrektora gimnazjum w Symbirsku. Gdy skończył studia prawnicze zaangażował się w ruch socjalistyczny i wstąpił do Partii Socjalistów-Rewolucjonistów. W okresie jego przynależności do partii dał się poznać jako znakomity obrońca w procesach politycznych i elokwentny mówca. Po rewolucji 1905-1907 rozpoczął swoje życie polityczne w Rosji, a w 1912 roku został posłem do Dumy Państwowej. Był zwolennikiem głębokich reform wewnętrznych. Po rewolucji lutowej był wiceprzewodniczącym piotrogradzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich, a także pełnił funkcję ministra sprawiedliwości w Rządzie Tymczasowym. Zwalczał ruch bolszewicki oraz prawicowych puczystów. Mimo swojej pozycji nie zdołał zapobiec przewrotowi bolszewickiemu. Po przyjęciu władzy przez Lenina był zmuszony zbiec za granicę.
