Dymitriady były bezpośrednim skutkiem śmierci Cara Moskiewskiego Iwana IV Groźnego w 1584 roku, nastała wówczas tzw. Wielka Smuta, czyli okres bezkrólewia oraz destabilizacji politycznej. Sytuację na wschodzie próbowało wykorzystać wiele państw, które chciały zyskać władzę w Rosji, znajdowały one „cudownie ocalałego” Dymitra, czyli syna Iwana Groźnego zmarłego przed laty. Jednym z państw, które chciało zyskać władzę w Rosji w czasie Wielkiej Smuty była Rzeczpospolita Obojga Narodów. Wyróżniamy dwie Dymitriady, pierwsza odbywała się w latach 1604-1606, Polakom udało się powołać na tron Rosyjski Dymitra Samozwańca I, najprawdopodobniej Polskiego mnicha, jednak przez bunt Bojarów w 1606 car Dymitr wraz z setkami Polskich żołnierzy został zamordowany, tym samym Polska na jakiś czas straciła władzę w Rosji. 2 Dymitriada odbywała się w latach 1607-1608. Polskie wojska, około 18 tysięcy piechoty i 2 tysiące jazdy na czele z Dymitrem Samozwańcem II ruszyły w głąb Carstwa Moskiewskiego, ta Dymitriada również zakończyła się sukcesem, a Polska rządziła Rosją aż do 1613 roku.
