Rosyjski arystokrata, prawnik i polityk liberalny. Pochodził z arystokratycznego rodu Lwowów, który jest gałęzią potomków linii książąt jarosławskich, wywodzących się bezpośrednio od Rurykowiczów. W młodości ukończył studia na wydziale prawa Uniwersytetu Moskiewskiego, później od 1886–1893 pracował w służbie cywilnej – w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W latach 1902–1905 przewodniczący zarządu ziemstwa guberni tulskiej, uczestniczył w zjazdach ziemstw przed rewolucją 1905 roku. Organizator pomocy przez ziemstwa rannym w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904–1905. W czasie rewolucji 1905 wstąpił do powstałej wówczas Partii Konstytucyjno-Demokratycznej, z rekomendacji której został wybrany w 1906 do Dumy Państwowej. Od 1915 współprzewodniczący Wszechrosyjskiego Związku Ziemstw i Miast. Od 15 marca do 20 lipca 1917 przewodniczący Rządu Tymczasowego Rosji i jednocześnie minister spraw wewnętrznych. Po przewrocie bolszewickim od 1918 przebywał na emigracji.
